Witaj przybyszu.

Trafiłeś na profil, który należy do mnie. Gratulacje. Pozwól że Ci naświetlę trochę moją prezencję, cel egzystencji ludzkiej, a także to czy najpierw do miski wsypujemy płatki czy wlewamy mleko. Ponieważ jestem niespełnionym anty-romantykiem, wypunktuję to w tej kolejności co napisałem (hatfu "Dziady").

1. Kim jestem. Wychodzę z założenia że to kim jestem jest definiowane przez to gdzie się znajduję, więc zacznę od tego. Znajduję się, może znasz to miejsce, w galaktyce zwanej przez humanoidalne istoty drogą mleczną. Nie bez powodu można mnie więc napotkać jak idę po to mleko i nie wracam tak raz na tydzień. Jest tu też taka gwiazdka bożonarodzeniowa, którą nazwali kiedyś Słoneczkiem i tak zostało (chociaż tbh dobrze że ta gwiazdeczka nie spada mi na łeb). Żyję na najgorszej planecie do życia która się wokół tej gwiazdki obraca (i tutaj mocno przepraszam jeżeli uraziłem poglądy płaskoziemców, bo chociaż się z nimi nie zgadzam, to nie dysponuję dowodami, które by poparły mój światopogląd - macie mnie teorio-spiskowcy), ponieważ jest to jedyna planeta na której są wojny, kłamstwo, bieda i ogólnie jedyna planeta na której możesz się poczuć tak bezpiecznie że ktoś komu zaufałeś zasztyletuje cię w trudniejszym momencie. W każdym razie żyję w państwie Polonii, która jest państwem idealnym. Jest idealnie podzielona, ma idealnie porąbany jezyk i idealnie porąbane realia. Ludzie też są idealnie poebani. I za to kocham Polskę. Mieszkam sobie w miejscu zwanym *******, które jest przepięknym ośrodkiem kultury polskiej, a więc i europejskiej. Jak patrzę na te piękne blokowiska, na te odcienie szarości. Tak, to prawda: popłakałem się ze wzruszenia pisząc te słowa. Dość już o otoczeniu, teraz o mnie. Jestem stosunkowo normalny, stosunkowo blady, bezstosunkowo samotny. Ale wiecie jak to jest. Jakiś gaming, mecz koszykówki, wypad na piwko i się żyje. W skrócie wielkim to ja.

2. A jednak. Oszukałem Was. Nie jestem aż takim anty-romantykiem żeby trzymać się listy. Oczywiście że najpierw wsypujemy płatki, a potem mleko wlewamy. Kanapkę najpierw smarujemy, a potem kładziemy suche składniki. Jak jemy pizzę to (!) bez ananasa. Jak witamy się z dziewczyną to budzimy się lub się bardzo mocno ulaliśmy. Jeżeli upadnie nam jedzenie na ziemię to podnosimy chuchamy i jemy ze smakiem. Jak ciśnie do kibelka w centrum Zakopanego, to jest fajny park, tam są krzaczki idealne do tego rodzaju spraw. Jak kładziemy się spać to jeszcze wieczorny przegląd memów robimy, a jak ktoś idzie to udajemy że śpimy. Jak ktoś trolluje to trollować się dajemy trollując trolla, a jak trollujemy to trollujemy. Jak idziemy na imprezę to siedzimy pod ścianą i czekamy aż jakieś gorące laski nas poderwą, a jak nas poderwą to się budzimy. Jak Was zastanawia czemu piszę w liczbie mnogiej to tylko mój wyimaginowany przyjaciel Józek (jak ty o mnie napisałeś cholero!?). Nie przejmujcie się nim, to troll. Ja jestem porządny gość, czasem nawet mówię na serio.

3. Ostatnie na deser. Jaki jest sens egzystencji ludzkiej? Czy żyjemy po to żeby umrzeć? A może umieramy po to żeby żyć, bo jakbyśmy nie mieli perspektywy końca to byśmy zmarnowali życie na nicnierobienie. Czy po śmierci jest cokolwiek? Czy da się przenosić świadomość ludzką, a nie tylko wspomnienia? Czy jest możliwe stworzenie inteligencji, która będzie rówanoważna tej ludzkiej, i co za tym idzie, czy jesteśmy w stanie stworzyć człowieka? Czy kobiety istnieją? Czy możliwe jest podróżowanie w czasie? Czy możliwe są podróże międzyplanetarne, a może nawet międzygwiezdne? Czy wszechświat ma granice? Co myślą o nas inni ludzie, z którymi się stykamy? Czemu przez całe życie czekamy na lepszy czas? Czy istnieje jakaś istota nadludzka? Czy istnieje życie poza ziemią? Czy jutro będzie lepiej? Czy Covid istnieje? Czemu w głowie jest tyle pytań na które nie ma odpowiedzi? Czemu człowiek czuje taką przyjemność z marnowania czasu? Jaki jest sens tego wszystkiego? Czy to w ogóle musi mieć sens? Myślicie że odpowiem na te pytania? Nie, gówno prawda. Jak macie ciekawe spostrzeżenia to chętnie posłucham.

Wkleję Wam tu jeszcze zagadkę mojego autorstwa, którą wysłałem pod Zagadkowcem. Jak ktoś nie wie, a chce zgadnąć to niech pisze:

Na zły moment, trudną chwilę
Ja tu dla ciebie przybyłem
Gdy ci gorzej, ku twej chlubie
Działam prędko, ciebie gubię.
Lecz gdy kiedyś stary druhu
nad przepaścią sobie zwiśniesz.
Nie bój drogi się podmuchu,
ja przytrzymam,
czym ja jestem?

Macie tu jeszcze jeden (na razie) wiersz mojego autorstwa:

Szczerzę zęby,
Uśmiech kwitnie na pół gęby
Kiedy widzę Cię z daleka
Moje oko tylko czeka,
Czeka również prędka ręka:
Jakaż ciągła jest udręka;
I już całkiem podniecony,
Patrząc znów na wszystkie strony
Biorę oddech, ruszam spiesznie
Biegnę, chwytam Cię pociesznie
I do ust przykładam Ciebie:
Jem kebaba - jestem w niebie.

Będę tu jeszcze zamieszczał inne ciekawe rzeczy, ale na razie wystarczy tyle. Dzięki że jesteście, pozdrawiam Memex (edytowano: 06.02.24)